Met 7 aan tafel

Voor het eerst zitten we met 7 aan tafel. De zon schijnt en we zitten met z’n allen gezellig op het terras mijn verjaardag te vieren. De jongste heeft blijkbaar niet veel zin om zijn broodje op te eten. Plots ontpopt mijn dochter, die naast hem aan tafel zit als kordate dame. Als je dat broodje niet opeet dan ga je straks niet mee naar de speeltuin. Hij twijfelt nog even maar ze herhaalt het nog eens, en met effect hij eet zijn broodje op. In de speeltuin aangekomen zegt ze heel kordaat tegen de 2 kleinsten waar ze kunnen spelen, waar we zitten en dat ze niet buiten de speeltuin mogen gaan. Ik aanschouw het tafereel. Ze kijken haar aan, luisteren en gaan de speeltuin verkennen. 

Nadien gaan we terug naar huis en gaan de 2 jongens samen met Johan een spelletje spelen. Het meisje doet niet mee. Ze wil Monopoly spelen. Johan zegt dat ze dat daarna gaan doen. Even later komt het meisje met Monopoly buiten en vraagt aan ons Sylke of ze mee doet. Ze zegt resoluut nee. Ik bemiddel en zeg dat ze toch samen het spel al kunnen opzetten. Nee, de afspraak was dat we dat na het spel gingen spelen. En zo gebeurt het ook. Ze houdt voet bij stuk.

Een hele tijd later begint ze er opnieuw over. Dat ik met te bemiddelen Johan zijn gezag ondermijnd heb. En dat dat belangrijk is om dat niet te doen. Ze heeft nu al met haar vriend afgesproken dat hij dat niet kan doen later. Ik zeg haar dat ik wel consequent ben. Ze vond dat ik niet zo was vroeger. Als ze een week niet op PC mocht, dan mocht ze al terug na 3 dagen. Een week niet op PC mogen, daar herinner ik me niets meer van. Heb nooit geweten dat ik zo streng was. En dat ze na 3 dagen terug op de PC mocht daar herinner ik me ook niets meer van.

Tegen dat ik kleinkinderen heb zal ik mijn best doen om het gezag van mijn dochter niet te ondermijnen en zal ik net als vroeger consequent zijn, en als ik mijn kleinkinderen dan toch nog eens onterecht een koekje geef dan zal ik het me achteraf ook niet meer herinneren.