Schoolreis

 Hij is 7 jaar en gaat voor het eerst op echte schoolreis. De avond voordien valt hij van spanning heel moeilijk in slaap. De ochtend zelf is hij vroeger dan normaal wakker. Of hij nog een extra koekje wil om mee te nemen? Uiteraard. Oh ja en nog wat zakgeld voor nog een extra drankje of een ijsje. Hij krijgt 5 euro mee. Ik denk aan de tijd dat ik op schoolreis ging, ik kreeg altijd een plastic zakje met een nat washandje mee om mijn handen te verfrissen, zouden er nu nog kinderen zijn die dat meehebben? Met zijn rugzak op zijn rug zit hij een half uur te vroeg te wachten op de bank om naar school te vertrekken.  Hij vraagt wel 5 keer of het nog geen tijd is om te vertrekken. En dan is het eindelijk zo ver, op weg naar school. 

Aan de schoolpoort is de spanning te snijden, alle kinderen staan er met hun ouders te wachten op de bus. Als die de hoek omdraait juichen ze van plezier. 

Nog een laatste knuffel aan hun ouders en weg zijn ze. Enthousiast stappen ze de bus op, op naar een dag vol avontuur. Hun ouders proberen een glimp van hun kind aan het raam op te vangen en bij het vertrek wordt er duchtig nog naar elkaar gewuifd.

In de late namiddag komen ze terug aan. Uitgeput vertelt hij over zijn fijne dag. In zijn rugzak zit nog een papiertje van een koek en 10 euro. Hoe hij aan die 10 euro komt? 

Hij had een speelgoedje meegenomen voor in de bus. Zijn vriend had het graag en hij had het hem verkocht voor 10 euro. Dat is toch goed he papa zegt hij, het kostte me maar 1 euro en ik heb het verkocht voor 10. Zijn papa zegt dat hij het geld terug moet geven aan zijn vriend want dat dit toch wel heel veel centjes zijn. Dat doe jij toch ook, jij koopt toch ook dingen die je duurder verkoopt aan de mensen. Iets zegt er me dat verkopen echt in zijn genen zit.