Tattoo

Jaren dacht ik er aan om een tattoo te laten zetten. Als je 30 jaar geleden een tattoo had behoorde je automatisch tot de categorie marginalen, maar nu is dat gelukkig niet meer het geval. De angst voor de pijn was groter dan het verlangen naar de tattoo zelf dus dat heb ik altijd voor me uitgeschoven. Voor mijn verjaardag kreeg ik er eentje van mijn dochter kado. Ze had op een van mijn vrije dagen een afspraak voor me gepland en me een kadobon gegeven. Zijzelf zou die dag ook eentje laten zetten. De dagen ervoor troostte ik mezelf met de gedachte dat de pijn toch niet zo erg zou zijn anders zouden er zoveel mensen niet zijn die er eentje hebben? Laat staan meerdere tattoos? Ik zag zelfs jonge dames met tattoos in hun hals. Dus nee een tattoo was niet alleen voor die keistoere gasten die helse pijnen kunnen doorstaan, sprak ik mezelf moed toe.

Dochterlief zei dat het belangrijk was dat je suikergehalte op peil was als je een tattoo laat zetten dus een uurtje voor de afspraak bij de tattoo-zaak zaten we in een taverne. Zij koos voor een broodje brie, of dit zorgt voor een hoog suikergehalte daar heb ik mijn twijfels over, ik verdenk haar er van dat ze gewoon een reden zocht om met mij te gaan lunchen. Ik heb plichtbewust iets zoets gegeten, een lekkere appelstrüdel gaat er altijd wel in, het is niet goed voor mijn dieet, maar ik kon niet anders toch?

Met knikkende knieën ging ik de tattoo-zaak in. Een vriendelijke dame heeft het kunstwerk in mijn huid vereeuwigd. Wat de pijn betreft, die viel echt wel mee, had ik daar al die tijd zoveel angst voor gehad? Ik kreeg de raad om mijn tattoo 3 weken te besmeren met vrij vettige zalf die ze me meegaf en dat ik best slechte kledij zou dragen die weken want die zalf maakt vlekken die er niet meer uitgaan in de was. Slechte kledij? Waar ga ik dat vinden dacht ik bij mezelf. Gelukkig had ik enkele zwarte t-shirts in mijn kast hangen, die heb ik 3 weken om beurt gedragen, de vlekken zijn er inderdaad nooit meer uitgedaan. Maar het was het waard, ik ben keifier op mijn tattoo. 

In geval je me ooit nog eens 3 weken in dezelfde zwarte t-shirts zie rondlopen, dan weet je onmiddellijk hoe laat het is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat eten we vandaag?

Mails

Krokusvakantie