Chantal C

Het wordt warm dus ik zal koude schotel maken. Terwijl ik het voorstel besef ik dat mijn schoonzoon graag warm eet (koude schotel is niet warm natuurlijk) en dat hij niet verzot is op groenten. Dus ik zal er pasta bij maken. Mijn dochter is verzot op groene pesto met kerstomaatjes. Ik lust geen groene pesto. Dan pasta met mayo en kaas en komkommer en tomaat. Mijn echtgenoot eet geen tomaat en voor mij is mayo verboden. Het zal dus ne croque worden maar zonder boter want dat hoeft niet vd schoonzoon en zonder hesp want mijn dochter is daar niet verzot op en zonder ananas want mijn echtgenoot krijgt dat niet binnen. Bij nader inzien: ik ga gewoon kaas, nootjes en veel wijn voorzien. Wijn??? Mijn lever lust geen alcohol... Game over.

 Ik ben content. Ook al is de spaghetti minder al dente dan ik hoopte. Had de saus iets meer gekruid mogen zijn. Er is tenminste spaghetti. Ik ben content. Omdat er yoghurt met kersen is, ook al lust ik liever aardbeien. Er is tenminste yoghurt. Ik ben content. Ook al staat de tv wel eens te hard waardoor een gesprek moeilijker is. Er is tenminste een tv. Ik ben content. Ook al is stilzitten moeilijk en valt bijna een stoel. Er is tenminste voor iedereen een stoel. Ik ben content. Ook al ben ik de enige die na het eten de vaat in de vaatwasser zet. Er is tenminste  een vaatwasser. Ik ben content. Ook al heb ik na een feestje nog een uur opruimwerk. Er is tenminste een feestje. Ik ben content. Omdat ik samen ben met mensen die ik graag om me heen heb, zelfs al zouden we dan brood van 3 dagen oud eten...maar dan liefst wel met een laagje confituur...laten we zeggen die met aardbeien. ;-) Laten we met z'n allen wat meer content zijn in het leven!         ...

We leven in een tijd waar iedereen constant online is en waar sommigen echt moeten detoxen omdat ze verslaafd zijn aan allerhande social media. We kunnen iedereen letterlijk met een vingerklik bereiken. Vroeger, toen de dieren nog spraken, was dat anders. Als je een brief verstuurde duurde dit een 3-tal dagen vooraleer die aankwam. Als je daar dan nog een antwoord op verwachtte mocht je toch wel rekenen dat je meer dan een week kwijt was. Omdat de verzendtijd soms toch wel te lang duurde, vond de post de Prior-zegel uit. Die kostte wel wat meer maar de post beloofde je dat je brief de dag erna in de brievenbus van de ontvanger terechtkwam. Tegenwoordig worden er nog amper brieven verstuurd, bijna alles gaat via mail.   Jaren terug heb ik eens een spontane sollicitatie per mail gedaan. Op een dag kreeg ik een mailtje terug met de vraag om mijn ervaring toe te lichten. Vermits ik niet constant achter mijn schermpje zit, hadden ze 2 uur later hun antwoord.   2 dagen later ha...

I k begrijp niet waarom mannengeur langer blijft dan vrouwengeur. En nee dan heb ik het niet over de zweetgeur, want die blijft bij sommige mannen ook langer hangen dan bij vrouwen, hoewel hier ook uitzonderingen op zijn. Ik ken er 2, zowel een man als een vrouw, beiden hoogopgeleid, niet dat dat er iets mee te maken heeft maar ze zouden toch verstandig genoeg moeten zijn om fris door het leven te gaan, die een geur met zich meedragen die enkele minuten later nog blijft hangen, om misselijk van te worden. Maar ik wijk af. Ik wou het dus hebben over lekkere geurtjes, waar al die drogisterijen en parfumeries van gevuld zijn. Ongeacht of ik nu goedkope zeep of dure merkzeep koop als ik me hiermee was blijft de geur steeds minder lang hangen dan wanneer ik stiekem mijn man zijn toch wel goedkope zeep gebruik. De geur is veel krachtiger wanneer ik zijn zeep gebruik en blijft bovendien langer op mijn huid hangen. Ik weet wel dat er andere/sterkere geurstoffen in mannengeur zitten, bij vrouwe...

De man van een collega werd werkonbekwaam. Omdat hij een heel sociale man is raadde zijn vrouw hem aan om in de bib de krant te gaan lezen, zodat hij toch onder de mensen zou blijven komen. Hij zag het totaal niet zitten om tussen een bende marginalen te vertoeven.   Ik wist niet wat ik hoorde. De bib met de marginalen waar hij het over had is ook mijn bib. Ik ben er nooit een marginaal tegengekomen als ik er ga om boeken te ontlenen.   Onze bib is ruim en is gevestigd in een heel modern nieuw gebouw, alles is er steeds netjes, er is een gezellige ruimte om rustig de krant lezen, een tijdschrift, een boek, en er is gratis koffie en thee voorzien. Er is een ruim aanbod van tijdschriften en de krant wordt er dagelijks geleverd.   Vandaag nam ik de proef op de som. Ik koos een tijdschrift en installeerde me aan een tafeltje voorzien van een kop koffie, op zoek naar de marginalen. Die koffie smaakte heerlijk trouwens.   Recht over mij zat een welverzorgde dame van rond d...

En toen viel de jaarlijkse brief in de bus. Opname van de watermeterstand. Gegevens door te geven binnen de 14 dagen. En als je nu eens 3 weken op vakantie bent op dat moment? Komt de waterbrigade dan langs om je een boete te geven? Ik geef toe ik ga geen 3 weken op vakantie, dat zou ik mijn kat niet kunnen aandoen, maar stel…   Onder het motto, ze kunnen niet weten dat ik nu met vakantie ben stel ik gegarandeerd het doorgeven van de watermeterstand altijd wel een weekje uit. En nee dat is niet omdat ik tegendraads wil zijn tegenover de watermaatschappij, ik betaal mijn rekeningen steeds netjes op tijd. Maar het is omdat die watermeter steeds op de meest ergerlijke plaatsen staat. Waar ik vroeger woonde stond die in een put in de garage. Dus als de watermeterstand opgenomen moest worden, moest ik eerst een zware metalen plaat opheffen dan de isolatie die rond de waterleiding zat verwijderen en dan op mijn knieën gaan zitten naast de put om de stand af te lezen van de meter.   ...

Het was een stralende dag en we gingen voor het eerst met z’n 3 aan het kanaal zitten.. We hadden alles voorzien. Het voelde net als kamperen. Alleen de tent ontbrak. Onze terrastafel en 3 terrasstoelen gingen mee de auto in, voldoende drank en koek, snoepjes en chips. Een grote badhanddoek mocht absoluut niet ontbreken in geval Tibo een duik in het kanaal zou overwegen.   Het water lonkt, Tibo heeft zin om een duik in het kanaal te doen maar zijn angst voor vissen haalt de bovenhand. Ik help hem er over te zetten en vind het al een hele prestatie als hij wat later op de rand van het kanaal zit met zijn voeten in het frisse water. Stap 1 is gezet. Een hele tijd later kunnen Johan en ik hem overtuigen om toch de stap te zetten en volledig in het water te gaan. Keifier zijn we op hem. Plots panikeert hij want hij denkt dat er een vis in de buurt is en hij doet alle moeite van de wereld om uit het water te geraken. De rand van het kanaal is echter vrij hoog dus het is niet zo makkelij...

Het was een mooie zomerdag die we afsloten met een heerlijk ijsje die Tibo maakte voor ons. De keuken was nadien opgeruimd en de rest van het ijs had hij terug in de diepvries gezet.   Het beloofde een zwoele nacht te worden, dus voorzien van de nodige ventilators gingen we naar bed. Het inslapen ging al bij al vrij vlot maar na ongeveer elk kwartier werd ik terug wakker. Om 3 u ’s nachts stond Tibo naast ons bed en zei tegen zijn papa dat hij niet kon slapen, ik snapte hem maar al te best, ik had zelf amper een oog dichtgedaan.   Rond 5 u werd ik wakker van een getuut. Een of ander alarm dat afliep, te moe om op te staan, draaide ik me nog even om, maar het getuut bleef doorgaan, ik was blijkbaar de enige die er last van had want mijn bedgenoot snurkte rustig door. Dus toch maar uit bed, even aan het raam gehoord of het niet van buiten kwam maar dat was dus niet het geval. Op zoek naar de veroorzaker van het geluid. De diepvries bleek de boosdoener. Die gaf alarm omdat de deu...

Jaren geleden reed ik eens met de fiets naar Nederland. Hier in België rij je over geasfalteerde landbouwwegen met hier en daar een laagje pek tussen. Maar vlak over de grens begon de miserie al, de mooie gladde geasfalteerde fietsweg werd vervangen door een grindweg. Ik dacht eerst dat ik mis was maar niets was minder waar, vlak naast de grindweg stond weldegelijk een blauwe plaat met een witte fiets op. Terwijl een meter ernaast de auto’s zoefden over een geasfalteerde baan waar je kan op biljarten reed ik op een grindweg waarop mijn fiets van links naar rechts gleed en ik alle moeite van de wereld moest doen om mijn fiets recht te kunnen houden.   Alsof dat nog niet genoeg was verdween een beetje verder de fietsweg in het bos. Vaarwel grind, welkom putten en bochten en slijk!   Jaja, de officiële fietsweg loopt gewoon door het bos, dus je hebt eerst de rijbaan, daarnaast is het bos en door het midden van dat bos loopt de   smalle fietsweg. Ik voelde me net ne veldrijde...

We zijn voor een nachtje op hotel. Ontspannen staat op nummer 1 die 2 dagen. Na een zalige nacht worden we verwend met een heerlijk uitgebreid ontbijt, aan alles hebben ze hier in het hotel gedacht, ik kan me niet indenken wat er ook nog zou kunnen toegevoegd worden aan de keuze. Deze luxe hebben we geen van beiden ooit meegemaakt.   We zijn vrij vroeg. De ontbijtruimte is nog vrij leeg. In een hoek zit een Engels koppel die ons vriendelijk goeiemorgen wensen, wat verder 2 oudere mannen die ons toeknikken als we binnenkomen. Terwijl we van ons ontbijt en elkaars gezelschap genieten, komen er aan het tafeltje vlak naast ons 2 dames zitten. Ik vraag me even af waarom ze net naast ons willen komen zitten ook al is er verder nog plaats genoeg.   De 2 dames kunnen blijkbaar niet gedempt praten, ze praten vrij luid tegen elkaar, over hun plannen van die dag. Blijkbaar had de ene het verblijf voor de andere betaald voor haar verjaardag, wel dat is bij ons ook zo het geval, maar dat h...

Ze zijn een dag naar de speelpleinwerking geweest. Als ik haar vraag wat ze er gedaan hebben antwoordt ze ‘iets’. En met hoeveel waren jullie dan om ‘iets’ te doen? We waren met niet veel vandaag zei ze maar het was wel fijn. En hebben jullie verder nog iets gedaan? Ah ja, met waterballonnen gespeeld en gevoetbald, en de jongens waren gewonnen. Plots verandert ze in een waterval aan woorden en vertelt honderduit wat die dag allemaal gebeurd is, te pas en te onpas onderbreekt de jongste haar om hier en daar nog wat aan te vullen. Dat ze naar de speeltuin geweest zijn, fruitsla gemaakt hebben en ook nog geknutseld hebben. Als we thuiskomen maken we samen pizza, ruimen de tafel af en daarna belanden we in de zetel voor een film.   Ze hebben blijkbaar op blote voeten gelopen op de speelpleinwerking, want de onderkant ervan is niet meer om aan te zien. Door vermoeidheid stribbelen ze wat tegen als ik hen zeg dat ze hun voeten nog moeten wassen vooraleer ze naar bed gaan. Als stimulans d...

Na een namiddag winkelen beland ik op een druk terras en zoek een plekje in de schaduw. Een tafel verder zit een koppel die me bekend voorkomen, ik begroet hen. Hun kinderen zijn een eindje verder aan het spelen bemerk ik wat later. Even later zit ik van mijn cola te genieten terwijl ik zo nu en dan eens rondkijk. Ik ben in gedachten verzonken. Plots begint de man van het koppel tegen me te praten en zegt dat ik zo alleen niet op een terras moet blijven zitten en dat ik best een babbel kan doen met de mensen als ik wil. Hij nodigt me uit om bij hen te komen zitten. Ik twijfel even. Maar overdonderd van het aanbod, sta ik recht en ga aan hun tafel zitten, op dat moment besef ik plots dat zijn vrouw niet meer te bespeuren is. Eventjes paniek. Wat doe ik hier? Oef, haar gsm ligt er nog! Even later komt ze terug op het terras en ik vertel dat haar man me uitgenodigd had omdat die het zielig vond omdat ik er alleen zat maar dat ik het best wel fijn vind om eens alleen te zijn. Ik voelde me ...

Moeten! Dat is een woord dat me de stuipen op het lijf jaagt. Als mijn omgeving tegen me zegt, je moet dit of dat doen, dan loopt het mis. Ik ben tot veel bereid maar het is voor mij gewoon de manier waarop iets gevraagd wordt dat telt.   Dus nee, ze weten het wel dat ze het op die manier niet “moeten” vragen. Dus mijn omgeving is niet het probleem, het probleem dat ben ikzelf! Ik moet van mezelf bepaalde dingen doen. Ik moet rekening houden met anderen, mijn dagindeling aanpassen aan anderen, zorgen voor anderen, tijd maken voor anderen, lief zijn tegen anderen, zorgen dat het huis er netjes bij ligt, ik moet op een redelijk uur opstaan, moet me wassen en me aankleden voor een redelijk uur, moet make-up op voor ik het huis uitga, mijn kleding moet proper zijn, mijn schoenen proper gepoetst, moet de kat nog extra aandacht geven ook al is dat beest rotverwend, ik moet ik moet ik moet…. Ik moet mijn mail nog nakijken, moet nog even naar die vriendin bellen en die even blijkt dan inee...

Ik had me maanden tevoren ingeschreven voor een opleidingsdag. De dag tevoren had ik een langdurige tandbehandeling ondergaan. Gewapend met de nodige pijnstillers en gels vertrok ik die ochtend voor een 150 km lange autorit.   Een late oktoberzon scheen, de locatie was prachtig, ik kon amper praten, lachen of eten van de pijn aan mijn tanden, maar kop omhoog dit zou alsnog een fijne dag kunnen worden.   Met 10 deelnemers waren we, allemaal Nederlandse dames, ik was de enige vreemde eend in het groepje. We maakten kennis met elkaar en begonnen met een heerlijk kopje koffie en namen plaats in de vergaderzaal. En toen liep het mis. Ik had me onbewust op de meest slechte strategische plek gezet. Vlak naast een dame die alles beter bleek te weten, constant alle aandacht opeiste, overal commentaar op gaf en tijdens de cursus voortdurend de lesgeefster onderbrak. Mijn jarenlange sympathie voor Nederlanders verminderde met de minuut. Dit mens was onuitstaanbaar! Stel je voor dat je zo...

Jaren dacht ik er aan om een tattoo te laten zetten. Als je 30 jaar geleden een tattoo had behoorde je automatisch tot de categorie marginalen, maar nu is dat gelukkig niet meer het geval. De angst voor de pijn was groter dan het verlangen naar de tattoo zelf dus dat heb ik altijd voor me uitgeschoven. Voor mijn verjaardag kreeg ik er eentje van mijn dochter kado. Ze had op een van mijn vrije dagen een afspraak voor me gepland en me een kadobon gegeven. Zijzelf zou die dag ook eentje laten zetten. De dagen ervoor troostte ik mezelf met de gedachte dat de pijn toch niet zo erg zou zijn anders zouden er zoveel mensen niet zijn die er eentje hebben? Laat staan meerdere tattoos? Ik zag zelfs jonge dames met tattoos in hun hals. Dus nee een tattoo was niet alleen voor die keistoere gasten die helse pijnen kunnen doorstaan, sprak ik mezelf moed toe. Dochterlief zei dat het belangrijk was dat je suikergehalte op peil was als je een tattoo laat zetten dus een uurtje voor de afspraak bij de tat...

Er is iets mis met ons toilet. Vooraleer je nu een badkamer vol met smurrie voor je ziet wil ik je even toelichten dat dat niet zo is. Het loopt nog steeds netjes door. Al wat er in belandt, verdwijnt ook nadien, gelukkig maar! Alleen is er iets wat me echt wel stoort. Helemaal onderaan, onder het water is een lichtbruine aanslag. Met een WC-borstel daarop schrobben haalt niks uit. Allerlei dingen heb ik al geprobeerd, niks helpt. Het nadeel van WC-eend en dergelijke is dat dat product door het water steeds verdund wordt. WC-eend, ik vraag me af wie dat woord heeft uitgevonden trouwens. Zie je daar al een eend in zwemmen? Dat ding is toch veel te klein. Trouwens aan de vorm van de fles lijkt het me meer op een zwaan. Alle mogelijke poetsproducten zijn de revue hier al gepasseerd. Vannacht heb ik er een ganse nacht dikke bleek in laten weken. Resultaat: nougatbollen.   Vanmorgen herinnerde ik me dat ik toen ik pas naar mijn vorig huis verhuisd was eens een verstopping had en dat ik ...

De bovenbuurman gaat verhuizen. Dat heeft hij een tijd geleden aangekondigd. Ik zie de deadline naderen, hij blijkbaar niet. De laatste week schiet hij echter in actie, elke avond vanaf 22u en hij gaat steeds door tot 1u ’s morgens. Er worden meubels verschoven, af en toe valt er iets uit de kast ergens en mijn nachtrust wordt er telkens door verstoord. Overdag is er geen actie te bespeuren. Als de laatste dag de verhuiswagen aankomt, komt mijn welverdiende rust in zicht. Ik heb jarenlang met hem goed kunnen opschieten, alleen de laatste week had ik hem kunnen wurgen, dus ja ik ben blij dat hij weg is.   De andere bovenbuurman volgt enkele weken later zijn voorbeeld, letterlijk! Hij verhuist ook en ook hij is actief vanaf 22u ’s avonds. Ik snap het niet, is er ergens een wet die voorschrijft dat het ontruimen van een appartement pas mag gebeuren na 22u ’s avonds? Bovenbuurman 2 woont wel niet vlak boven mijn slaapkamer, zo groot is mijn slaapkamer nu ook weer niet. Maar de parking ...

Terwijl ik op mijn terras in een boek zit te lezen ontdek ik in mijn ooghoek mijn kat die een stuk verder boven op mijn garage zit. Ze wandelt wispelturig heen en weer op zoek naar een plaatsje waar ze er veilig van af kan geraken. Telkens ze aan de rand komt gaat ze weer terug, dit is toch wel een beetje diep om af te dalen. Dit is nochtans niet de eerste keer dat ze er op geklommen is en met de angst van haar leven de veilige grond bereikte.   De eerste keer heeft ze zonder probleem en zonder janken via de garages van de buren de weg naar beneden gevonden. Dit was voor haar de normaalste zaak ter wereld. Ik vond haar keislim toen. Enkele weken later zat ze er opnieuw en jankte ze gans de buurt bijeen. Hoe stom kan je zijn dacht ik toen, je weet toch hoe je er makkelijk af kan? Ik lokte ze in de richting van de garages van de buren, niets hielp ze bleef hardnekkig op onze garage zitten janken. De buren die langs de andere kant aan het bouwen zijn zetten een plank tegen de muur van...

Uitstelgedrag, we hebben er allemaal wel eens last van. Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan en het eerste waar ik aan dacht was om die belastingaangifte eindelijk eens te doen. Als ik de lijst met dingen die ik niet graag doe bekijk dan staat dat gegarandeerd op nummer 1. Ik pin elk jaar een dag op mijn agenda vast om het te doen, steevast wordt dat enkele dagen uitgesteld, er komt telkens wel iets tussen, tot dit jaar, nu stel ik het niet uit zeg ik tegen mezelf, vandaag is het B-day! Belastingaangifte day. Eerst een zalige douche, dan aankleden en rustig aan tafel gaan zitten voor mijn ontbijt en een lekkere kop koffie. De zon scheen dus ik had me op mijn terras geïnstalleerd. Ons kat kwam langs om de nodige aandacht te vragen, dus dat beest heeft haar uitgebreide portie gehad. Terwijl ik nog van mijn kop koffie genoot, hoorde ik de vogeltjes fluiten, een bosduif koeren, de haan van de buren kraaien,   de auto’s op straat voorbij razen en in de verte de trein. Op de achtergrond hoor...

Als mijn dochter tegen me zegt: mama ik heb een plan, dan ben ik steeds op mijn hoede. Want als ze zegt: ik heb een plan, dan was ik er vroeger steeds de dupe van. In gedachten ga ik dan terug naar haar jeugd. Bij het woord plan hoorde steevast een winkelbezoek om spullen aan te kopen die ze voor haar creatief plan nodig had, of ingrediënten voor het zoveelste bak- of kookproject. Dus moederlief kon de auto inspringen om samen met haar op zoek te gaan naar het juiste materiaal. Na een uitstapje van gemiddeld 2u kwamen we gepakt en gezakt thuis. Als het over knutselspullen ging, dan werden die eerst op tafel uitgestald en dan begon ze eerst ernstig na te denken wat ze er allemaal mee kon maken. In haar enthousiasme hadden we soms materiaal bij voor de hele buurt.   Enkele uren later stond de ganse living overhoop, papiersnippers op de grond, lijm of verf aan de tafel. Maar ze genoot ten volle! De kunstwerkjes werden op de kast uitgestald of aan de muur omhoog gehangen. Daarna was he...

  Hij is 7 jaar en gaat voor het eerst op echte schoolreis. De avond voordien valt hij van spanning heel moeilijk in slaap. De ochtend zelf is hij vroeger dan normaal wakker. Of hij nog een extra koekje wil om mee te nemen? Uiteraard. Oh ja en nog wat zakgeld voor nog een extra drankje of een ijsje. Hij krijgt 5 euro mee. Ik denk aan de tijd dat ik op schoolreis ging, ik kreeg altijd een plastic zakje met een nat washandje mee om mijn handen te verfrissen, zouden er nu nog kinderen zijn die dat meehebben? Met zijn rugzak op zijn rug zit hij een half uur te vroeg te wachten op de bank om naar school te vertrekken.  Hij vraagt wel 5 keer of het nog geen tijd is om te vertrekken. En dan is het eindelijk zo ver, op weg naar school.  Aan de schoolpoort is de spanning te snijden, alle kinderen staan er met hun ouders te wachten op de bus. Als die de hoek omdraait juichen ze van plezier.  Nog een laatste knuffel aan hun ouders en weg zijn ze. Enthousiast stappen ze de bus o...

Tandartsbezoek ik krijg er de rillingen van als ik er nog maar aan denk. Er was nochtans een tijd dat ik er zonder problemen naartoe ging. Als tiener fietste ik alleen naar de tandarts, ik geef toe het was ne knappe man waar ik stiekem een oogje op had, maar toch. In die tijd was van halfjaarlijkse of jaarlijkse controle nog geen sprake, wat er dus met die knappe tandarts gebeurd is, ik weet het niet maar ik ben hem uit het oog verloren. Jaren later ging ik naar de andere tandarts, een toffe man die net als ik van humor hield. Hoe het kwam dat weet ik niet maar met de jaren die vorderden kreeg ik steeds meer angst om naar de tandarts te gaan. Ik nam steeds een handdoek mee om in te nijpen tijdens de behandeling. Op een bepaald moment heb ik zelf een tand laten verwijderen die eigenlijk nog had opgelapt kunnen worden en waar ik nog een 2 jaar mee had verder gekund zei mijn tandarts. Via via vernam ik dat er een tandarts was die met lachgas werkte, dit zou de oplossing voor mijn probleem...

Toen ik 25 was heb ik mijn ontslag genomen in een school. Ik gaf heel graag les maar tucht hebben in die school was geen optie, als de leerlingen de ganse tijd in het lokaal bleven was je les geslaagd. Had ik hier 3 jaar voor gestudeerd? In gedachten telde ik toen al de jaren af tot aan mijn pensioen. dus ik zag het niet zitten om daar verder te werken, Iedereen verklaarde me voor gek want ik had de kans om er benoemd te kunnen worden.   Toen ik 50 werd heb ik geen nieuw contract in een school aangenomen. Of ze me voor gek verklaarden, dat weet ik niet, ik heb het hen niet gevraagd. In de jaren die ik er werkte gaven ze ons stap voor stap steeds werk bij. Ik voelde me net een van die ganzen die verplicht worden al hun voedsel in te slikken, alleen was Gaïa er niet om ons te verdedigen.   Ik was door een ongeval 4 weken afwezig, ze hebben voor mij zelfs geen vervanging gezocht, los het achteraf zelf maar op was hun leuze. De sfeer die er hing was zo negatief en de spanning was ...

Voor het eerst zitten we met 7 aan tafel. De zon schijnt en we zitten met z’n allen gezellig op het terras mijn verjaardag te vieren. De jongste heeft blijkbaar niet veel zin om zijn broodje op te eten. Plots ontpopt mijn dochter, die naast hem aan tafel zit als kordate dame. Als je dat broodje niet opeet dan ga je straks niet mee naar de speeltuin. Hij twijfelt nog even maar ze herhaalt het nog eens, en met effect hij eet zijn broodje op. In de speeltuin aangekomen zegt ze heel kordaat tegen de 2 kleinsten waar ze kunnen spelen, waar we zitten en dat ze niet buiten de speeltuin mogen gaan. Ik aanschouw het tafereel. Ze kijken haar aan, luisteren en gaan de speeltuin verkennen.   Nadien gaan we terug naar huis en gaan de 2 jongens samen met Johan een spelletje spelen. Het meisje doet niet mee. Ze wil Monopoly spelen. Johan zegt dat ze dat daarna gaan doen. Even later komt het meisje met Monopoly buiten en vraagt aan ons Sylke of ze mee doet. Ze zegt resoluut nee. Ik bemiddel en zeg...

Ik hou enorm van katten. In het verleden haalde ik steeds een kitten(s) in huis. Mijn vorige 2 katten zijn verongelukt en ik ben dan een jaar zonder katten geweest, had zelfs besloten om er geen meer in huis te halen omdat ik zoveel verdriet had telkens ik ze moest afgeven.   Op een bepaald moment zijn de kattenkriebels dan teruggekomen en toen dacht ik: ik haal steeds kittens en er zijn zo veel katten in het asiel die zitten te wachten op een nieuwe thuis. Dus laat ik eentje van hen een goede thuis bezorgen. Ik keek op de website van het asiel en vond Stella, een uit de kluiten gewassen 4-jarige kattin van 7 kg.   Enkele dagen later ben ik haar dan gaan ophalen. Ik kwam in het asiel aan, ging mee naar de poezen boven, en daar lag Stella dan, ten midden van veel knappere katten.... ik dacht oh jee welke kat heb ik nu gekozen... (straf dit gevoel had ik nog nooit gehad!, maar het was zo een dikkertje...)...Stella dacht er blijkbaar heel anders over en ze stapte uit zichzelf de ...

Tijdens de middag zat ik tussen 2 lachyoga-sessies door te genieten op het terras in de binnentuin van het RVT van de omgeving, een kop koffie en een goed boek. In mijn rechterooghoek zag ik haar in haar rolstoel buiten komen, haar handtas aan haar nek, stevende ze recht op haar doel af. De eerste tafel links, net waar ik zat. Ik begroette haar, maar ik kreeg geen reactie. Ze zette haar handtas op de tafel en keek me aan. Waarschijnlijk was dit haar vaste tafel, bedacht ik me op dat moment. Ik glimlachte naar haar maar zij keek door me heen. Witte zijdezachte dunne haren, ingevallen kaken, ik denk dat er van gebit geen sprake meer was. Terwijl ik even naar haar keek probeerde ik me voor te stellen wat ze vroeger deed. Zou ze gaan werken zijn en zo ja als wat. Was ze getrouwd, woonde ze in de stad, op een appartement of in een huis. Ze was voor me een gesloten boek. Jammer dacht ik toen, dat er van al datgene wat ze vroeger was niets meer overgebleven is. Alles was mee met de tijd verva...